Zag vanmiddag Paolo Sorrentino's biopic over Andreotti, meer dan een halve eeuw de spin in het web van de Italiaanse politiek en verdacht van criminele praktijken. Een 'filmische film'. De voortdurende stortvloed van namen en feiten nam ik algauw voor lief. Als ik me daarin wil verdiepen bekijk ik wel een 'echte' docu, of sla ik wat na in bibliotheken. De kracht van de film ligt in het camerawerk van de veelal theatrale scènes en de pompende muzikale ondersteuning. Andreotti (Toni Servillo) en zijn paladijnen worden karikaturaal, maar niet echt lachwekkend, neergezet. Sorrentino verbeeldt Andreotti als een door de kou bevangen insect: verkrampt en robotachtig bevindt hij zich voortdurend in het brandpunt van het politieke pandemonium. De sfeer welke wordt opgeroepen als de staatsman als een stramme kever door zijn duistere werkvertrek trippelt, is ronduit griezelig.
Il Divo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten