Chloe Piene (V.S. 1972) toont video's en tekeningen. De video's laat ik hier even buiten beschouwing. Ik was vooral getroffen door de tekeningen. Piene tekent met houtskool op vellum (een fijn soort perkament). In een enkele lijn zet zij haar figuren op het papier. Die lijn is soms krachtig, dan weer enigszins onvast, zoekend; soms dik en zwart, dan weer grijs, wazig; een curve, die zowel doordacht en trefzeker overkomt, maar tegelijkertijd in een trance lijkt te zijn ontstaan. Piene wil door lichamen heen kijken. Daardoor zijn haar naakten 'naakter dan naakt': onder - of liever naast - een blote borst, zie je botten en soms een illusie van ingewanden. Haar werk doet denken aan zeventiende-eeuwse vanitas-voorstellingen; qua uitdrukking is zij echter schatplichtig aan Egon Schiele. Het bekoort niet, maar maakt wel indruk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten