Hierbij een plaatje van het schilderij dat ik een jaar of twee geleden aantrof in het Van Abbe. Het werk van Tomma Abts doet primair aan als goedkope trompe l'oeil. Je denkt dat je te maken hebt met plastiek. Dichterbij blijkt het werk plat. Illusionisten zijn leuk, maar ze horen in een circustent, niet in een kunstmuseum. Toch bedient Abts zich niet van goedkope trucjes. Zij brengt verf op in dunne lagen, die steeds maar weer over- of weggeschilderd worden. De onderschilderingen gaan uiteindelijk - als een soort onvoldoende gepolijste plamuur - meespelen in het resultaat. Naast de geschilderde, ontstaan échte schaduwen. Zo onstaan bijna hallucinerende effecten.
Guardian
Geen opmerkingen:
Een reactie posten