羊をめぐる冒険

Ik ben een conservatieve lezer. Je leeft nu eenmaal te kort om álles te kunnen lezen. Ik heb m’n favorieten, die ik lees en herlees: Flaubert, Voltaire, Poe, Kafka, Conan Doyle, Slauerhoff, Hermans, Campert en Nooteboom én Hergé. Ik schrijf zo maar even op, welke auteurs – op dit moment – in me opborrelen.

Vrienden kunnen je soms een boek in handen drukken, dat je “toch écht óok ‘ns een keer moet lezen”. Ter aanmoediging wordt daar vaak aan toegevoegd: “Echt iets voor jou”. Met enige tegenzin, maar uit genegenheid voor de enthousiaste adviseur – ‘als hij/zij het nou zo goed vindt en het belangrijk vindt dat ík er kennis van neem’ – lees ik het dan maar. Zo las ik deze week van Haruki Murakami: 羊をめぐる冒険, in de Nederlandse vertaling van Jaques Westerhoven: De jacht op het verloren schaap.

Citaat uit een interview van Richard Williams in The Guardian: ‘It was with A Wild Sheep Chase, his third novel, published in 1982, that Murakami began to confirm his individuality. Hallucinatory, surrealistic, full of narrative digressions and unexplained mysteries, it features gangsters, a man in a sheep costume (sheep are unknown in Japan outside Hokkaido, the north island, to which they were imported in the 19th century) and a girl whose unusually beautiful and super-sensitive ears confer extraordinary pleasures: "She'd shown me her ears on occasion; mostly on sexual occasions. Sex with her with her ears exposed was an experience I'd never previously known. When it was raining, the smell of rain came through crystal-clear. When birds were singing, their song was a thing of sheer clarity." Although he borrowed the book's dynamic structure from Chandler's novels (and was amused when someone rechristened it The Big Sheep ), this was the first time he had sat down with no idea of what he was about to write, letting the story tell itself.’

Murakami zal bij velen van u bekend zijn. Bij mij – tot nu toe – níet. Ik schaam me daarvoor. Maar, … ik beloof dat ik het zal goedmaken. Ik ga alles van deze man lezen. (Bedankt Daan!).

P.s. Raymond Chandler is ook een van míjn favorieten. ‘The Big Sheep’ is natuurlijk een grapje met betrekking tot The Big Sleep. Dit verhaal is ook bekend van de gelijknamige film met Humphrey Bogart (zie afbeelding).

Guardian