Darwin's schildpaddensoep

Afgelopen zondag in diergaarde Blijdorp passeerde ik in een van de oude Van Ravesteyn-paviljoens wat goedbedoelde, maar amateuristisch opgezette 'decorstukken': quasi 19de-eeuwse ladenkasten met dode vogeltjes enzo. Uit omringende teksten bleek dat dit iets te maken had met Darwin's Galapagos-avontuur. Jammer eigenlijk dat zo'n diergaarde, die zich wel degelijk profileert als educatief centrum, niet samenwerkt met het natuurhistorisch museum. Daar zou een format voor kunnen worden bedacht.

Vooruitlopend op de 200ste geboortedag van Charles Darwin én de 150ste verjaardag van The Origin of Species, schrijft de Londense geneticus Jones een alleraardigst stukje in The Wall Street Journal. Hij vestigt hij de aandacht op The Voyage of the Beagle. Tijdens de vijf jaar durende reis, was Darwin slechts vijf weken op de Galapagos-eilanden. (Wist u dat?, ik niet). In tegenstelling tot Darwin's latere verhandelingen, is The Voyage ook nu nog soepel te lezen.

Jones: "The Voyage of the Beagle, sings. Its language is that of a young man intoxicated by the tropics (To a person fond of natural history, such a day as this brings with it a deeper pleasure than he can ever hope to experience again).

On the island of James he 'lived entirely on tortoise meat . . . the young tortoises make excellent soup.' In those lumbering creatures, Darwin saw, without realizing it at the time, his first hint of evolution, for animals from James were subtly distinct from those on Indefatigable and Albemarle nearby. In a rare conjunction of taxonomy with gastronomy, he noted that the James specimens were 'rounder, blacker, and had a better taste when cooked' -- which at the time seemed little more than a curiosity but was in fact his introduction to the biology of change."

Prof. Jones over Darwin's reis

Darwin online