Twee jaren geleden bezocht ik de wijk Dashanzi in het noord-oosten van Beijing. Deze enclave van 'avant garde-' (jaren negentig) en hedendaagse kunstenaars was toen ook al en vogue. Ikzelf kwam toen behoorlijk onverwacht en zeer onvoorbereid in Beijing aan. Wist vrijwel niets van de ontwikkeling van Chinese kunst in de twintigste eeuw. Inmiddels wordt steeds duidelijker dat je China niet hoeft te bezoeken om contemporaine kunst te bekijken. Integendeel: in Londen, Parijs, New York en Sydney kun je je uitstekend - en beter zelfs! - op hoogte stellen van wat er is, en vooral wat er te koop is. Want Chinezen - ook Chinese kunstenaars - zijn overwegend commercieel ingesteld. Uitzonderingen zijn kunstenaars als Song Dong of sommigen, die participeren in het zgn 'Long March Project'. Merkwaardiger wijze richten laatstgenoemden zich vaak op Tibet. Vooral bij Song Dong zie ik een practische vertolking van de essentie van het boeddhisme.
Kijk naar de video van de Guardian: Dashanzi
Geen opmerkingen:
Een reactie posten