Simon Carmiggelt, alweer twintig jaar dood. Veertig jaar geleden kocht ik voor 't eerst een bundel. Sindsdien is hij een van mijn voorbeelden gebleven, als het over schrijven gaat. In deze dagen draag ik die bundel - uit 1967 - in m'n jaszak. En te pas en te onpas draag ik zijn stukjes voor aan vrienden en familie.
vrijdag 30 november 2007
Simon
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten