Beeldend kunstenaar Emma van Drongelen (1978) heeft een merkwaardige geschiedenis als student: 1 jaar kunstgeschiedenis, 3 jaar geneeskunde en uiteindelijk 5 jaar kunstacademie (Rietveld). Heeft die geneeskundige periode haar werk beïnvloed? Zij vertelt me dat haar tekeningen een appèl doen op het zintuiglijk gevoel. De complementaire suggesties, bijvoorbeeld donzige en stekelige structuren, veroorzaken verwarring: is dit nou aaibaar of prikt het? Of allebei tegelijk? En, hoe voelt dat dan? Ik heb haar werk helaas nog niet 'in het echt' gezien. Dat moet er maar gauw 'ns van komen.
Op haar website schrijft Emma: Mijn tekeningen gaan over dualiteit. Tijdens het tekenen ben ik altijd op zoek naar een midden. Met het midden bedoel ik het tussengebied tussen tegenstellingen; goed-kwaad, lichtheid-zwaarte, chaos-orde, binnen- en buitenkant. Ik houd me bezig met het subtiele grensgebied waar het één overgaat in het ander, waar beiden tegelijkertijd bestaan. Ik vind dit gebied interessant omdat het vaak een onbenoembaar niemandsland is en het evenwicht er wankel is. Als mens stellen wij graag een duidelijke grens vast tussen tegenstellingen. In het geval dat deze grens vervaagd is en het onderscheid tussen de twee niet duidelijk is, raken wij van ons stuk omdat we het niet kunnen vatten en benoemen. In de natuur echter is deze twilightzone een veel voorkomend fenomeen, er is vaak sprake van een gelijktijdig bestaan van goed en kwaad, chaos en orde.
Foto boven: Emma van Drongelen 2008, No title, potlood op papier, 110 x 75 cm
Geen opmerkingen:
Een reactie posten