Tot en met de jaren zestig van de vorige eeuw vormden Les Halles de 'Buik van Parijs'. Vanuit de provincie werd daar elke nacht verse waar aangevoerd, om meteen weer van daaruit over de stad te worden gedistribueerd. Tijdens de jaren zeventig was er op die plek een groot, zeer groot, gapend gat. In dat gat ontstond een zandvlakte ter grootte van vier voetbalvelden. Marco Ferreri schoot er zijn film Touche pas à la femme blanche. Vervolgens kwam er een groot, zeer groot, metrostation annex ondergronds winkelcentrum, dat uit vier lagen bestaat. Toen vond men dat een geweldige tour de force. Nu vindt men het lelijk en uit de tijd. De architecten Patrick Berger en Jacques Anziutti bedachten La Canopée (overdekking), een half plant, half vlinderachtig, organisch ding. Tussen 2008 en 2012 moet deze grote, zeer grote, overkapping worden gerealiseerd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten