Op 11 juli vindt in Rotterdam voor de tweede maal de Erasmusnacht plaats. Vorig jaar was ik bij de eerste aanwezig. (Ik herinner me, dat ik te laat in de gaten kreeg dat er nieuwe haring werd geserveerd.) De nacht werd in de Sint Laurenskerk ingeleid door diverse sprekers, waarvan ik me vooral de sympathieke burgemeester Ivo Opstelten herinner.
We liepen tegen middernacht de St. Laurens uit en passeerden een straatje, waarvan Opstelten met zijn typische Dickerdack-intonatie opmerkte: "DIT IS HISTORISCHE GROND". Genodigden en belangstellenden stelden zich op rond Hendrick de Keyser's standbeeld van de beroemde Rotterdammer. Er waren wat flauwe kermisachtige activiteiten van verklede figuren, die met fakkels zwaaiden, vuur spuwden, jongleerden, of andere Beaubourg-acts uitvoerden, en er volgde nóg een toespraakje van 'Dickerdack'.
Door de jaren heen sprak ik diverse mede-Europeanen (niet-Nederlanders - uiteraard) die welzeker op de hoogte waren van Erasmus en zijn humanistische gedachtegoed; dat hij in Rotterdam zou zijn geboren, was altijd nieuw voor ze.
Dit keer gaat het om de markering van Erasmus' geboortehuis. Voor degenen, van ná de mammoetwet: Erasmusch is weliswaar in Rotterdam geboren, maar verliet deze 'stad' reedsch op vier-jarige leeftijd en is er nooit teruggekeerd. (Overigens: alle lagelanders van enige betekenis, verlieten De Nederlanden tijdig. Ik noem slechts Huygens, Van Gogh, Jongkind, Mondriaan, Van Dongen en De Kooning.
'Markering' is tegenwoordig een van de oplossingen, als het gaat om verwoeste - of verwoestende -historie inzichtelijk te maken. In Rotterdam kennen we Cor Kraat's outline-reconstructie van de Delftse Poort en de recente 'lichtkanonnenbommen'. Een jaar of vijftien geleden, en ik weet eerlijk gezegd niet eens of het er nog ís, was er op de Maasboulevard een object van - alweer - Cor Kraat: een schaalmodel van de verdwenen Maasbrug, te bekijken door een soort van telescoop-zonder-lenzen. Het resultaat was verbluffend: net of die ouwe brug nog altijd twee oevers verbond. Rotterdam wordt meer en meer een 'virtuele' stad. Wat er wás, ís er niet meer, komt niet meer terug, maar wordt wél gemarkeerd.
Afb: Hans Holbein de Jongere, illustratie LdZ 1515
Geen opmerkingen:
Een reactie posten