Over de architect J.G. Snuif kan ik vooralsnog niet veel meer vinden dan zijn, op het www ontdekte, vermelding in het telefoonboek voor Rotterdam (uitgave 1915). De man woonde toen aan de Henegouwerlaan. Zijn telefoonnummer was 8402.
In de jaren dertig ontwierp Snuif twee gebouwencomplexen, die binnenkort tot rijksmonument worden gepromoveerd: de Parksluizen en het Quarantaineterrein. De Parksluizen in de Coolhaven zijn bij Rotterdammers wel bekend. Zij liggen midden in een stadsgebied, dat sedert de laatste jaren en vogue is. Van het Quarantaineterrein hebben velen misschien wel eens gehoord. Maar als je er niets te zoeken hebt, zul je er niet zo gauw heen gaan. Het is een 'uithoek'. En terecht, de oorspronkelijke functie was immers: quarantaine; 'de naam zegt het reeds', zou Wim T. Schippers zeggen. Ik was was er gisteren ook pas voor 't eerst; een in stedenbouw en architectuur geïnteresseerde vriendin nam me op sleeptouw.
Zoals gezegd, het is een geïsoleerd complex. Er is een reinigingsgebouw, een isoleerbarak en een zusterhuis. Stilistisch gezien: zakelijk expressionistisch. Het is er ooit neergezet ter preventie en bestrijding van besmettelijke ziekten onder zeelui. Is nauwelijks zo gebruikt. Wel diende het, tot einde jaren zestig, voor de verpleging van tuberculose-lijders. Momenteel zijn de barakken bewoond. Het is er rustig en groen. Romantische strandjes zijn nabij. Iets voor verliefden.
Morgen ga ik met mijn zoon een woning bekijken op de Henegouwerlaan; in de huizenrij, waar Snuif ooit woonde. Grappig hoe trivia en persoonlijke zaken elkaar kunnen raken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten